Vakantie 2024/04.

We rijden naar Svanvik naar de Øvre-Pasvik camping. In dit berenrijke gebied is dit een
fijne plaats om te verblijven. Vanuit hier maken we een aantal ritjes, een ervan is een
hobbelige grit weg het park in, deze route hadden we nog niet gereden. De vorige keren
was de weg namelijk nog afgesloten door schade door hevige regenval.

Onderweg:












Ook aan het eind van deze route wordt op de aanwezigheid
van beren in dit gebied gewezen.











Ook rijden we naar Nyrud, een politiepost in deze eenzaamheid. Naast de politie zijn veel
militairen in het gebied. In deze lastige tijd worden de grenzen op volle sterkte bewaakt.





Een zijweggetje brengt ons op een zandvlakte.



Infopunt Gjøken.







In de buurt van de camping.







Moltebear, ofwel kruipbraam, een delicatesse in de Scandinavische landen.







Het kluwenklokje groeit hier weelderig.



Na een aantal fijne dagen gaan we dit mooie gebied weer verlaten.We gaan dezelfde weg
weer terug, met een klein ommetje via Svanvik langs de Pasvikelva.



Svanvikkerk, staat in het dorp Svanvik in de Pasvikdalen-vallei, langs de rivier de Pasvikelva,
direct aan de grens met Rusland. De houten kerk werd in 1934 in kruisvormige stijl gebouwd door
architect Harald Sund. Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag de kapel midden in de vuurlinie
tijdens de bevrijding van Finnmark, maar de kerk liep gelukkig weinig schade op.



Aan de overkant ligt het vervuilende Russische stadje Nikel.