Vakantie 2022/14.

En dan gaan we weer verder, we rijden de wegen die het dichts bij de
kust liggen en ook rijden we alle doodlopende wegen in.

Onderweg.

Weer zo grappig!



Wat een schitterende kustlijn.







Ik mocht het bruidspaar op de foto zetten, ze maakten nu foto's terwijl
ze al 3 maanden geleden getrouwd waren. Het weer was zo verschrikkelijk
slecht geweest de afgelopen maanden, vooral heel veel regen. Zoals de
bruidegom vertelde, het was soms wel eens een dag droog!



Een prachtige zonsondergang boven zee en wat kleurt alles dan mooi.....

















Weer verder, we rijden naar Askevågen viewpoint. Glazen wanden beschermen
je tegen het opspattende water als je op het platformpje staat. Dan is
het vast spectaculairder dan het nu was.....















Askevågen dankt zijn naam aan het verbranden van kelp (Tarebrending)
dat hier en langs de hele kust van dit gebied plaatsvond. De kelp
werd verzameld en op de kliffen te drogen gelegd en later verbrand
in steenovens langs het strand. De as van de ovens was een belangrijke
grondstof voor de productie van natriumcarbonaat, dat door
glasfabrikanten werd gebruikt. Maar het zeewier en kelp werden
ook gebruikt als aanvulling op het schaarse wintervoer voor mens
en dier en als reservevoer voor het vee in slechte tijden.

In de jaren 1870 zorgde een hernieuwde vraag ervoor dat de kelp weer
begon te branden. Nu werd de as gebruikt om jodium te produceren,
dat een belangrijk medisch product was geworden.
Een leuk weetje: Het jodiumgehalte in kelp neemt toe met de
breedtegraad, dus kelp van de Noorse kust was in deze context veel
waardevoller dan kelp van bijvoorbeeld de kusten van Spanje.

Het verbranden van kelp stopte uiteindelijk in 1930, na de uitvinding
van een efficiëntere methode om jodium te produceren. Vandaag de dag
is kelp een belangrijk industrieel product als basis voor alginaat,
dat vooral gebruikt wordt door farmaceutische bedrijven.