Vakantie 2022/01.

Wat een vreemd toeval, we hadden thuis de route min om meer in gedachten maar vonden dat
er eigenlijk nog wat ontbrak. Ineens kreeg ik het idee om de Vildmarksvägen dan toch maar
eens te gaan rijden. Het stond al enige tijd op het lijstje van routes die we graag eens
wilden zien. Maar meestal lag deze weg niet op onze route. Nu was het goed te combineren
met de reis die we in gedachten hadden en na ons bezoek aan Solleftea zouden we naar de
E45 kunnen rijden om bij Vilhelmina te starten met het noordelijke gedeelte van de route.

Maar eerst maar eens kijken of Per en Inger wel thuis zijn op het moment dat wij ongeveer
bij ze in de omgeving zijn. Na een telefoontje weten we het, nee, ze zouden er niet zijn.
Ze gingen zelf op vakantie, ze gingen een paar dagen voor dat wij bij ze konden zijn op pad.
Oh jammer, maar misschien kunnen jullie op de terugreis nog langs komen en zo bleven we
nog even kletsen. Daarna vroeg ik waar hun reis naar toe ging en ja toeval bestaat, ze gingen
het Vildmarks rondje rijden. Hoe toevallig, tja toen was het gemakkelijk. We gaan samen!
We rijden die kant op en proberen tegelijk in Vilhelmina te zijn om vandaar samen
verder te rijden. Hoe bijzonder!

Op weg naar Zweden.



Onze reis naar Vilhelmina verloopt voorspoedig, Via Frederikshavn gaan we met de ferry
naar Gotenburg. Vandaar via Sala naar Kilafors, hier gaan we op de koffie bij Stig en
Elaine. We zijn zo welkom. Heel verdrietig is dat dit de laatste keer is dat we Elaine
zien, ze overlijdt in oktober 2022.

Daarna rijden we door naar Bollnäs, naar onze vrienden Tonny en Monica. Heerlijk om ze
weer te zien. Zij gaan de volgende dag op vakantie, dus na het ontbijt nemen we afscheid.
Wij gaan richting de E4 en vervolgen daar onze weg tot Sundsvall, vandaar gaan we via
Timra richting de E45. Het rijden gaat goed, dus we liggen helemaal op schema voor onze
ontmoeting in Vilhelmina.


Onderweg:





We hebben niet echt afgesproken waar we elkaar ontmoeten, maar we moeten nog wat boodschappen
doen dus we rijden Vilhelmina binnen om die te gaan doen. Wat scherts onze verbazing, Per en
Inger staan op de eerste beste parkeerplaats hun logeer hondje uit te laten, ook zij zijn net
Vilhelmina binnengereden.....Wat weer bijzonder en zo fijn om elkaar weer te zien! We gaan
samen boodschappen doen en dan gaan we op pad. Nog een klein stukje verder via de E 45 en
dan slaan we af naar het begin van de Vildmarksvägen.


Vildmarksvägen.





Koffie stop, met Zweedse koffie en Nederlandse koek aan natuurlijk
een prachtig meer.





En weer verder.



De volgende stop is bij Trappstegsforsen, daar kun je natuurlijk niet zo
maar aan voorbijrijden.



Trappstegsforsen is een bijzondere waterval. De waterval heeft de vorm van een
honderden meters lange trap, waar het water van het Kultsjön meer naar beneden
stort naar het Bielite meer.











We overnachten, natuurlijk ergens aan het water en kletsen heerlijk bij.

De volgende ochtend reizen we niet samen verder, wij gaan namelijk naar Fatmomakke, Per en Inger
zijn er al eens geweest en zeggen dat we deze kerkstad echt moeten gaan zien, zij gaan wat anders
bekijken. We zullen elkaar treffen op het Stekenjokk plateau. Bij de Trappstegenforsen stond op
een informatie bord iets over een turquoise meer, dat lijkt ons een leuk begin van de dag. We
volgen de route die beschreven stond, maar we kunnen het turquoise meer niet vinden. Dus we
besluiten maar weer naar de doorgaande weg te gaan. We rijden verder en zien een stuk voorbij
Saxnäs ineens in de verte in het meer een strook turquoise, zal dit het dan zijn.....we zijn
hier aan de overkant geweest deze ochtend, maar hebben het toen niet gezien.